Փաշինյանի երեկվա ասուլիսից հետո Ալիևն այլևս որևէ ջանք կարող է չգործադրել, ավելին` միջազգային բոլոր ճնշող կողմերին կարող է հանգիստ դրական պատասխան տալ, վստահ լինելով, որ Փաշինյանը անելու է այն, ինչ հենց ինքն է ցանկանում։

«Կիսաբաց լուսամուտները» փակվում են։ Պատճառը, սակայն, ոչ թե հասարակության բարձրացած մակարդակն է, որին այլևս հետաքրքիր չէ հատակը։ Պատճառն այն է, որ...

Հիշո՞ւմ եք՝ անցած ուսումնական տարին աշակերտները դիմավորեցին առանց բազմաթիվ դասագրքերի։ ԿԳՄՍ-ն ձախողել էր այդ հույժ կարևոր գործը։ Այս տարի էլ է ձախողել։ ԿԳՄՍ նախարարի տեղակալ Արաքսիա Սվաջյանը «Սպուտնիկ Արմենիային» հայտնել է. «Երեք առարկայից այս տարի չունենք դասագրքեր, բայց հին դասագրքերով դասավանդել հնարավոր չի լինի, որովհետև այս առարկաների դասագրքերն ամբողջությամբ փոխվել են» ։ Նա ասել է, որ դասագիրք չունեն նաև 10-րդ դասարանների համար նախատեսված «Հայոց պատմություն» առարկայից։

Մոտ ապագայում աշխարհաքաղաքական դինամիկայի հիմնական խնդիրը լինելու է աշխարհի բաժանումը հնարավորինս հավասարահզոր և ինքնաբավ աշխարհաքաղաքական ու տնտեսական բլոկների, որը կարող է դառնալ ժամանակավոր հավասարակշռության պայմաններից մեկը հակամարտ կողմերի միջև։

«Ես ճիշտ չեմ համարում մեր գործընկեր Ռուսաստանի մասին վատ բառապաշարով խոսելը»,- ասում է Նիկոլ Փաշինյանը՝ ավելացնելով, որ «դա պետական մտածելակերպ չէ»։

Անգլիայում, ոչ վաղ անցյալում, պետության ղեկավար էր էթնիկ հնդիկը և այդ մասին տեղյակ էր, թե՛ ճնշող մեծամասնությամբ անգլիացիներից բաղկացած Անգլիայի բնակչությունը, թե՛ ողջ աշխարհը:

Երբևէ մտածել ե՞ք, որ հիմա՝ էս պահին, դուք Երկիր մոլորակի վրա երբևէ ապրած ու անցած-գնացած ամենա-ամենաերջանիկ մարդուց ավելի երջանիկ եք, որովհետև դուք կաք, իսկ նա չկա։

Մենք սկսել ենք ապրել ծանծաղ ջրերի օրենքով։ Մեր ջրերով մեծ նավեր չեն անցնում, այստեղ-այնտեղ ոտք դնողների պատճառով՝ անգամ տիղմը նստվածք չի տալիս, որպեսզի վերևում մաքուր շերտեր մնան, տեղ-տեղ ճահճացման պրոցեսներ են սկսվել։ Արցախի ազատագրումը մաքրեց մեզ, ֆիզիկական ու մետաֆիզիկական տարածք ազատեց մեր ոգու համար, մեր հոգու գաղտնաշերտերից լուսեղեն պոռթկումների համար, սակայն մենք մեր ապաշնորհությամբ, ընչաքաղցությամբ, միջակությամբ՝ մեր նահատակների ու հերոսների սուրբ գործին արժանի չեղանք, գաճաճ պետություն կառուցեցինք, ու հիմա հայաթափման ալիքների տակ կոնվուլսիվ ջղաձգումներ ենք ապրում։ Հոգևարքն էլ հեռու չի, եթե կանգ չառնենք ու ինքներս մեզ այս ճահճից հանելու պրոցեսները չսկսենք։

Պիտի սիրես քո տեր Աստծուն քո ամբողջ սրտով և քո ամբողջ զորությամբ և քո ամբողջ մտքով. և պիտի սիրես քո ընկերոջը, ինչպես քո անձը: Ղուկաս (10. 27)